BAZI ŞEYLER

Memleket milliyetçiliği çok değişik bir duygudur. Eğrisiyle-doğrusuyla, eksiğiyle-fazlasıyla, doğrusuyla-yanlışıyla, güzeliyle-çirkiniyle seversin yaşadığın şehri. En çok da kitlelerin afyonu olan futbol ile bağdaştırıp seversin şehrini, mazisi başarılarla dolu bir profesyonel kulübü var ise…

Denizli’de yaşayan insanların bir çoğunun küstüğü stad, öksüz kulüp, yetim takım “DENİZLİSPOR”

Taraftarının ara ara kızdığı, çokça sevdiği, ara ara terkettiği, ama vazgeçemediği takım.

Yıllardır istikrar sağlanamadı yönetimsel anlamda, çok fazla kan kaybetti Denizlispor. Küsen küstürülen yöneticiler, futbolcular, taraftarlar, vatandaş, esnaf herkes ayrı yakındı bugüne dek.

Geçmişi unutmak zor, telafisi imkansız hatalar yapıldı her anlamda. Ama yeni bir sayfa açmak imkansız değil elbette. Yepyeni bir yönetim kurulu oluşturuldu malumunuz, yeni transferler, yerinde vaadlerle uzun vadede ama istikrarlı bir duruş sergileyerek başarıya ulaşmak işten bile değil.

Süslü ama bir o kadar kalıplaşmış cümlelere inanmıyor artık Yeşil-Siyah’a gönül veren insanlar.

Başkan Hasan Kıbrıslıoğlu şimdilik ayakları yere basan açıklamalarla güven sağlamaya çalışıyor, ki doğru bir hamle bence de. Başkanlık koltuğuna oturur oturmaz atılan şampiyonluk naralarına karnı tok vatandaşın. Kıbrıslıoğlu ilk geçer notunu buradan aldı taraftardan, ama yetmez…

“Bazı Şeyler…” var istediğimiz…

Geçmişte yapılan hatalardan başlayalım öncelikle,

* Yanlış transferlerle bir seneyi daha heba edip eldeki üç kuruşu ziyan etmeyelim, gençlere yönelip önlerini açalım…

* Gerekirse bu konuda profesyonel yardım alalım, tüm dünyada hızla yayılan Scouting tekniğini uygulamak çok da zor değil…

* Şampiyonluk istemiyoruz şimdilik, kulübün imajını temizleyelim. Gerekirse 5 sene çıkmayalım Ptt 1. ligden, borçları temizleyip istikrarlı ve sağlam bir as kadro yaratalım…

* Esnafından işçisine, doktorundan mühendisine…

Gerekirse tek tek ayaklarına gidip kulüple olan küskünlüklerini bitirelim, dertlerini sorunlarını sıkıntılarını dinleyip ortak çözüm arayışına gidelim. “Hangi ara yaparız bunları, tek işimiz Denizlispor değil?” diye serzendiğinizi duyar gibiyim, siz yeter ki isteyin biz bu işi gönüllü yapacak çok genç tanıyoruz…

Çünkü taraftarı olmayan kulüplerin başarıları hiç bir işe yaramaz…

* Başkan da dahil olmak üzere Yönetim Kurulu’ndan gerekli saygıyı görmek istiyoruz taraftarlar olarak. Yağmur-çamur demeden gerek kendi stadımızda gerek deplasmanda takımı yalnız bırakmayan, takımını karşılıksız-menfaatsiz(!) seven insanlara gerçekçi ve samimi açıklamalar yapmalı, dürüstlüğünüze inandırmalısınız. Zira bugüne kadar bunu başarabilen yönetici sayısı yok denecek kadar az…

* Store konusu çok önemli, formadan atkıya bir çok ürün Denizlili tekstilciler tarafından yapılabilir. İlla bilindik marka olması şart mı? Tekstilin başkenti olarak neden kendi forma markamızı üretemeyelim ki?

Güzel şivemizdeki tabirle “Elin cavırı gazanceğine hemşerim gazansın”…

Üç nokta çok şey anlatır edebi metinlerde; devamı vardır, öncesi vardır, anlatmadığı şeyler vardır, anlatacakları vardır,”boşlukları doldurun”dur, “söylemediklerimi sen anla”dır…

Üç noktaların yerlerini bir nebze doldurduk, uzun lafın kısası istediğimiz “BAZI ŞEYLER” aslında gelecek günlere yeniden umutla bakmamız için gerekli şeyler…

Denizlispor dendiğinde gözlerinin içi gülen, ama yüzünde buruk bir hüzün olan amcalarımız için,

Haber bültenlerinde adı geçtiğinde heyecandan çişi gelen o masum küçük çocuklar için,

Sabah bilgisayarını açtığında ilk olarak baktığı yer “Denizlispor Haberleri” olan abilerimiz için,

UEFA maceramızı anlattığımızda bize umutsuzlukla bakarak inanan, ama inatla bu takıma dair hayalleri olan gençlerimiz için,

BAZI ŞEYLER çok önemli…
Artık umuda tutunma vakti gelmedi mi ?
Bu son şansımız belki de, artık kırılmak istemiyoruz…
Yazık etmeyin koca çınara…