RAHMET OKUTAN YENİ BREZİLYA DİZİSİ

Turnuva kendi ülkende,

Ve büyük bir taraftar gücünü arkana almışsan;

Devlet ve futbol düşkünlüğü tüm gücüyle sektöre önemli destek sunmuşken;

Aylardır maaşlarını dahi alamayan işçiler, stad inşaatları ve tanıtıma yatırılan devasa bütçe nedeniyle sokağa çıkan emekçilere büyük gözdağı ve tutuklamalar yapılırken;

Yılların verdiği bir özgüven ve dünyanın verdiği psikolojik desteğe rağmen;

Sen futbolun bir disiplin oyunu olduğunu bir yana koyar, savunmayı unutur ve yediğin ilk golden sonra psişik çöküntü yaşarsan;

Bu travma bileşenleri maç bitmeden maçı bitirir.

Oysa yaşamda değişmeyen tek şey değişimdir.

Onun gerçekleriyle hareket etmezsen;

Karanlığı aydınlatan yıldızlarına sonsuz güvenip;

Ayaklarını yerden kesen sırt sıvazlama ve tezahüratlara yaslanırsan;

Medyanın cilalı yalakalıklarıyla hülyalara dalarsan;

Kesin favorisi olduğun bu maçı kaybedersin.

Geceyi aydınlatan en büyük yıldızlar bile, gündüze yeniliverir bir gün.

Aşırı özgüven, aşırı itaatsizlik ve hor görmeyi getirir ki.

Biz bu Brezilya dizilerini çok seyrettik.

Ve çok yenildik.

Ama hala ne Almanya gibi bir disiplinimiz oldu;

Ne de haddini bilen savunma anlayışımız, olgunlaştıran ve hızlı çıkan hücum kültürümüz…

Biz bu yüzden önümüzdeki maçı değil;

Avcumuzdaki yaşamlarımızı;

Yaşamımızdaki umutlarımızı, umutlarımıza inancımızı da heder ettik.

Çok yükseklere sürdüğümüz alçak egolarımızla tepetaklak yere çakıldık;

Ve stadı terk etmekle, yenildiğimiz gerçekliğini asla silemeyiz.

Ve tarih yenilenlerin kanlı mürekkebiyle yazılır her daim…

Üzülme Brezilya…

Bazen doğrulmak için düşmek gerekir.

Biz bu duyguyu çok iyi biliriz…