EZİYET BİTTİ

Samsunspor maçı bitip de ligde kaldığımız kesinleştikten sonra şehir dışından bir arkadaşım aradı.

Nihayet eziyet bitti dimi dedi.

Çok hoşuma gitti.

Hakikaten eziyet bitti. Bu sezonun tamamını eziyet çekerek geçirdik. Gerçi son yıllar da bizler bunu hep yaşıyoruz ama bu yılı bir başka yaşadık. Bir çok kez umudumuzu da yitirdiğimiz haftalar oldu. Geçen hafta Osmanlıspor’un Antalyada şampiyonluğunu garantilemesi Bucaspor maçı için içimizde ki şüphe ile kötü bir hafta geçirmemize sebep oldu. Çünkü Samsunspor’u sahasında yenmek kolay değildi. Hele hele play off için Samsunspor’un kesin kazanması gereken bir maçta, kendi saha ve seyircisi önünde yenmek daha da zordu . Ankara’dan Osmanlı Stadından gelen haberler Samsun Stadyumu’nun bayramyerine dönmesine sebep oldu. Hem Samsunlular çok sevindi hem de Denizlililer. Bir maçta iki takımında sevinç gösterileri yapması her zaman görülebilecek bir durum değildi. Osmanlısporlu futbolcuları tebrik etmek gerekiyor. Sanki sezonun ilk maçıymış gibi oynadılar ve Bucaspor’u farklı yendiler.

Avrupa kupalarında bütün ülkenin göğsünü kabartmış koskoca bir şehrin takımının bu durumlarda olması içler acısı. Hatta küme düşmekten kurtuluşumuzu şampiyon olmuşçasına sevinmemize söyleyecek sözüm yok. Bu şehre bu acıları yaşatanlar utansın. Her sezon sonunda gelecek yıl şampiyonluğa oynayacağız deniyor ama değişen bir şey yok. Öyle sanıyorum ki önümüzde ki sezona da şampiyonluk parolası ile başlayıp küme düşmeye oynayacağız. Dilimize yuva yaptı takımın borcu çok demek.Ligde bir çok takım  borçları bizimkinin iki-üç misli.. Ama takır takır transfer yapıyorlar. Son maçta rakibimiz olan Samsunspor’un puanı bile silindi ama play off oynuyorlar.

Özetle stresli bir yılı geride bırakarak umudumuzu gelecek sezonlara bıraktık.

Bu sezon her maçından övgüyle bahsettiğimiz Sinpaş Denizli Basket Play Off ‘un ilk maçında bizleri hayal kırıklığına uğrattı. Sezon içersinde birçok sefer yaşadığımız ve şans eseri kazandığımız maçlardan birini daha oynadık. Ama çekirge bu sefer sıçrayamadı. Seriye geriden başlamış olduk. İlk maç çok önemli idi ama bunu beceremedik ve maçı son saniyelerde kaybettik. Okan hoca nedendir bilinmez son periyotlarda bunu hep yapıyor.      10-15 sayı önde olduğumuz birçok maçta son periyodu kötü oynadığımız için kaybettik.

Sezonun tamamında salonu dolduran ve müthiş bir destek veren o muhteşem taraftara  çok  yazık oldu.  Kalan dört maçın üçünü kazanmak imkansız değil ama kolay da değil. Rakip de öyle kenara atılacak bir takım değil.

Geçen yılda final da kaybettik Şimdi söz sırası oyuncu ve teknik ekipte. Bu kadar güzel bir sezonun sonu böyle bitmemeli. Ama bu sezon bütün şehir o kadar inandı ki gelecek yıl bir üst ligde oynayacağımıza, elenirsek çok büyük bir hayal kırıklığı olur.

Umarım bugün maçı kazanırlarda en azından umudumuzun sürmesini sağlarlar.