BU İNANÇ YETER

Dün kulüpte yönetimin, teknik heyetin ve futbolcuların yüzündeki inanca bire bir tanık oldum. Şartlar ne kadar kötü olursa olsun, bu güne kadarki süreç her ne kadar Denizlispor’un aleyhinde gelişmiş olursa olsun bu kaostan çıkacaklarına olan inancı yüzlerinde okudum…

Bu çıkışı kolaylaştırmak camianın elinde… Denizlispor’a gönül veren herkesin desteği ile kaotik ortamdan süratle uzaklaşılacağı inancını yüklendim.

**

Başkan Mehmet Özsoy’un üzerinde ısrarla durduğu “birlik” olgusu ve bu yöndeki çağrısı büyük bir anlam ifade ediyor.

Öyle ki Denizlispor’a en büyük zarar yine Denizli’den geliyor… Parelel yapı filan işin esprisi ama onarılması gereken çok fazla kalp olduğu ortada…

**

Bucaspor maçında alınan yenilgiyi kısmen hocaya, kısmen de futbolculara bağlayabiliriz. Ne var ki Fethiyespor maçında alınan farklı yenilgi ile Bucaspor maçında alınan farklı yenilgi arasında çok büyük benzerlikler dikkat çekiyor.

Fethiyespor maçında olağanüstü şartlarda mücadele etmek zorunda kalan futbolcuların sahada ne kadar şaşkın, ne kadar dağınık olduğunu herkes görmüştü. Maçın ilk düdüğünden son düdüğüne kadar bu süreç herkes tarafından rahatça da gözlendi.

Ne var ki Bucaspor maçında sahaya ilk çıktıklarında zincirinden kurtulmuş bir canavar gibi saldıran takıma şahit olduk. Kısacık zaman dilimi içinde pozisyonlar bulmuş hatta şanssızlığı ile Buca kalesi önündeki karamboldan faydalanamamıştı.

Ne olduysa ilerleyen dakikalarda oldu. Zaten pamuk ipliğine bağlı moraller ve konsantrasyon o sırada hak edilmemiş bir golün yenmesi ile bozuldu. Tribünlerin katkısı ile de çöktü…

Tribünler her zaman takıma güç verir. Bunu en iyi taraftarlar bilir. Bu nedenledir ki; onlarsız asla olmaz. Fakat artık kronikleşen istifa çağrıları amacının dışında etkiler doğuruyor. Taraftar bu güne kadar sesini yeterince duyurdu. Şimdiden sonra takımın sesi olmak zorunda…

**

Tüm bu bileşenlerden yola çıkarak Ankara deplasmanından umutluyum. Hem de çok çok umutluyum. Yazımın başında da söylediğim gibi önce yüzlerinde o inancı gördüğüm için umutluyum…

Daha önemlisi kendi gölgesi ile kavga ettiğini düşündüğüm Osman Özköylü hocanın takımlarının sezon sonuna yaklaştıkça ivme yitirdiğini düşünüyorum.

Kaldı ki liderlik yarışında elde ettiği puan farkını ligin dibindeki Fethiyespor’a yenilerek kapatan, bu büyük avantajı kullanamayan bir takımın telaşı bundan sonra daha da fazla olacaktır.

Balıkesir ve Ordu ile puan farkını ikiye indiren Mersin ile de 4’e indiren Ankaraspor’un teknik ekibi ilk ikide yer alıp çıkmanın, play-off’dan çıkmaktan çok daha kolay olduğunu bilir. İşlerini play-off’a bırakmak istemeyeceklerdir.

**

Kuşku yok ki Denizlispor’un alt sıralardan kurtulmak ve biraz rahatlamak için puanlara ihtiyacı var. Fakat Ankaraspor’un rahat olduğunu söyleyen yanılır. Onların Denizlispor’dan çok daha fazla puana ihtiyacı var.

Sezon başında sıfırdan yeni bir takım kurulmuş ve milyon dolarlar harcanmış bir takım… Mart sonundaki seçim öncesinde işini çoktan bitirmiş keyfini sürüyor olması gerekir. Kaldı ki bölgesindeki siyasi değişiklik doğrudan kendisini etkileyecektir. Bu nedenle işlerini her ne olursa olsun bu sezon bitirmek, üst lige çıkıp kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmek zorundalar.

Aksi halde onları kurtaracak hiçbir güç olamaz. Süratle sezon başında oldukları duruma yani sıfıra inebilirler. Hal böyle iken onların telaşı bizimkinden çok daha fazla olacaktır. Kaygıları da…

**

Önümüzdeki maçta benim adıma Denizlispor’un kazanması bir sürpriz olmayacak. Umarım teknik heyet ve yönetim takımı Ankara’ya bir iki gün önceden gönderir de kent üzerindeki olumsuz havadan etkilenmelerini asgariye indirir…

Çünkü şartları lehine çevirecek bilgi ve donanıma sahipler…