DENİZLİSPOR’DA DÜRÜST OLMANIN BEDELİ

**

Eğer yönetime gelip Denizlispor’un parasına, mülküne göz dikmediyseniz…
Kendi egonuzun tatmini, reklamınızın peşinde değilseniz…
Kulübü babanızın malıymış gibi kimseye hesap vermeden, şehrin hassasiyetini gözetmeden kafanıza göre yönetmek peşinde değilseniz…
Transferlerden komisyon almak derdinde değilseniz…
Altyapıya torpille adam alıp bunun karşılığında ücret almak peşinde değilseniz…
Yerel destekçilerin yaptığı maaş yardımını muhataplarına dağıtmayarak oradan adeta haraç kesme derdinde değilseniz…
Kendi adamlarınızı kulübün dört bir yanında görevlendirip, yetişmiş ehil insanları gözünüzü kırpmadan harcayıp, işten çıkmalarına neden olmuyorsanız…
Kendi adamlarınıza takımla birlikte prim dağıttırıp onları zengin etmiyorsanız…
Hatta bu adamlara dağıtılan primden bile kesinti yapıp sözde kendi zararınızı karşılamıyorsanız..
Şaibeli değilseniz… Güven hissi veriyorsanız…
Takıma, hocanın işine karışma cüretini göstermiyorsanız…
Profesyonel futbolcuların çocuk gibi kurs almasına müsaade etmediyseniz…

Çok değersizsiniz…

***

Çünkü bunları yaptıkları konuşulan insanlara, tam aksi yönde; layıkıyla, dürüstçe kulüp yöneten insanlara verilen değerden, yapılan destekten çok daha fazlası yapıldı, gösterildi.

Denizlispor’un geçmiş yönetimlerini toptan suçlamak derdinde değilim. Çok değerli insanlar görev aldılar, gelecekte de alacaklar. Kamuoyunun konuştuğu dedikoduların bir kısmını naklettim.

Fakat ne acı ki, fütursuz yöneticilere karşı sınırsız destek veren kentin büyüklerinin, büyük mucizeler gerçekleştiren Mustafa Üstek yönetimine destek vermediğini de görüyorum.

Bu yönetimin, şu ana kadar kendi cebinden oluşturduğu kaynağı bu güne kadar hiçbir yönetim oluşturmadı. Kimse bu kadar büyük yükün altına girmedi.

Bu hakkın teslim edilmesinin yanı sıra bu insanlara da sahip çıkılması gerekiyor.

Ekonomi Bakanı Nihat Zeybekci’nin, Denizli Valisi Hasan Karahan’ın ve Denizli Büyükşehir Belediye Başkanı Osman Zolan’ın bu kulübe ve bu yönetime layıkıyla sahip çıkmadığını düşünüyorum.

Bir forma – isim sponsorluğu konusunu çözemedikleri gibi yönetimi çok kritik virajlarla kendi kaderleri ile baş başa bıraktılar. Bu güne kadar yaptıkları hataların karşılığında en azından bu yönetime sahip çıkarak kendilerini Denizlispor’a adayan insanlara affettirmeleri gerekir.

***

Maçlar üst üste olunca yazamadık.

Giresun yenilgisi tam bir trajediydi. Kabul etmemiz gerekir ki mücadele vardı ama üretkenlik sıfırdı.

İte kaka bulunan bir iki pozisyonu hunharca harcamak, ancak bizde görülecek bir basiretsizlikti.

Şevki net bir fırsatta aceleci davrandı. Zaten fazlasını bekleyen de yok. Kadroya nasıl girdiğini anlamıyorum. Yasin Ozan yerden kalkamadığı için topla da pek buluşamadı.

Gol bağıra bağıra geldi.

Ama o sahada görülmeye değer bir manzara vardı. Maçın bitiş düdüğünden sonra bütün takım kendini üzüntüden yere bıraktı. Bizim aradığımız manzara da zaten tam olarak buydu.

Her maçı kazanacaksınız diye kural yok. Elbette yenilgiler hatta seri yenilgiler de olacak.

Ama bu güne kadar takımda ayağa kalkacak ruhu görememiştik. Genellikle kazanılan maçlarda ortaya çıkan bu takım ruhu halinin kaybedilen maçlarda çok daha belirgin olacağını iyi biliyorduk. Giresunspor maçından geriye kalan en büyük kazanç takımın yeniden lige geri dönmüş olmasıdır.

Maçlar kazanılır, kaybedilir. Ama takım ruhu kaybedildikten sonra bir daha geri kazanmanın güçlüğü inanılmazdır. Biz kaybettiğimizi bulduk. Bundan sonra ligdeki diğer takımlar düşünsün. Çünkü ilelebet maçları kaybedecek değiliz. Artık Denizlispor elini toprağa dayayıp doğrulmuştur. Bir daha yıkılacağını düşünmek,  bir ahmağın tesellisinden fazlası olmaz.

Sizler birbirinize olan inancınızı ve sadakatinizi yitirmeyin, galibiyet daha uzun süre kaçabilecek güce sahip değil. Biz biliyoruz ki, onu yakaladığınızda asla bırakmamacasına tutacaksınız.