BASKETTE 1. LİGİ HİÇ İSTEMEYENLER VARDI

Spor kültürümüzdeki yobazlığımızın bir ürünü olarak bu ülkede federasyonlar bize sürekli Play-Off denilen aptal sistemi dayatıyor.

Bu sistemin son iki sezondaki en büyük mağduru da Denizli Basket. Önceki sezon neyse de geride bıraktığımız sezonda hakikaten cezalandırıldık diyebilirim…

Bunu araya sıkıştırmış olayım…

**

Bence Denizli’de insanlar Denizli Basket’in üst lige çıkmasını istemedi. İstemediğini açık açık söyleyenler de vardı.

Yeşil lacivertlilerin hem yönetimsel hem sportif başarıları; maalesef futbol fanatizminin içindeki bok çukurundan kurtulamamış, kendilerini  ait olmanın ötesinde gören, bunu içselleştiren, farkında olmadan futbolun bir uzvuymuş gibi düşünen kitlelerin kıskançlığını ve öfkesini topladı üzerinde….

Neden mi?

Milyonlarca liralık yatırımlara karşın albenisi olmayan ucube şovlarına karşılık, tüm taraftarların içinde yer aldığı adam gibi bir eğlenceyi, adam bir gibi bir şovu gördükleri için…

Bunun Denizli’de öyle çok da adı sanı büyük olmayan bir takımla yapabildiklerini gördüklerinden belki…

Ülkenin en kaliteli teknik adamlarının gözünü kırpmadan geldikleri ve beraberlerinde saygınlıklarını, prestijlerini taşıdıkları bir büyük takım kimliğinden korktuklarından sanırım.

Haset ettiler…

Salon temiz…

İzleyiciler tertemiz… Neşeli, keyif almaya gelmiş her yaştan insan…

Şiddet yok…

Rant hiç yok.

En büyük başkan diye bir kez bile tezahüratları yoktur ‘Turgut Dalaman’ ya da önceki dönem başkanı ‘Ender Yörükoğlu’ için.

Bu sahada kibir yok çünkü…

Onlar bir ekip… Yöneticisinden salon görevlisine kadar tam anlamıyla muhteşem bir ekip… Korkunç başarılara imza atmalarından korku duydular, bu nedenle başarılı olmalarını hiç istemediler…

Şehrin yeni çocuklarının 1966’dan beri debelenen Denizlispor’un önüne geçmelerinden korktular dehşetle…

Her hafta yaklaşık 30 küsur maç yapmalarına rağmen hepsinin izleyici toplamı tek başına bir Denizli Basket’in iç saha maçına eşit olmadığından korktular…

Onun için Denizli Basket’e emeği geçenler üzülmesinler şampiyonluğu kaybettikleri için. Çok az insan vardı güzellikleri isteyen… Sessizce köşelerinde beddua edenlerin sayısı çok çok daha fazlaydı…

Doğru olanı yapmanın rahatlığı içinde olun. Takım sporlarında sürünen bir şehri, üst liglere taşımak oldu mahkumiyet gerekçeniz.

Her maça gelerek ciğerleri parçalanırcasına destek olan taraftarlara gelince… Bu memlekette adam gibi spor müsabakası izlemek bize haram… O nedenle sahip çıkalım bu insanlara…