DERTLER BİTTİ Mİ?

Denizlispor’da Bizati ayrıldı İpekoğlu geldi. Peki dertler bitti mi?

Şimdilik transfer yapılmıyor… Hoca haklı olarak takımı Samsunspor maçında görmek istiyor. Transfer talebi olursa bu maçtan sonra olur…

Ama ortada bir sorun var… Eski alacaklılar federasyonda sırada… Transferin önünü açmak için bu futbolculara 1 milyon liralık ödeme yapılması gerekiyor ki, transferin önü açılsın. Hali hazırda futbolcuların da maç başları alacakları var. 500 bin lira dolayında olduğu söyleniyor. Transfere para harcayacak kulübün önce kendi çocuklarının parasını ödemesi de gerekir. Hem sonra transfer için de bir miktar kaynak gerekecek.

Yani yönetimin karşısında ‘transfer istemeyen bir hoca’ değil 2 milyon liralık küçük (!) bir kaynak sorunu var…

***

Yönetim kendi içinden bir kaynak oluşturabilecek mi, bilinmez. Şu ana kadar alışageldiğimiz bir katkıları olmadı. Bunun arkasında sezon sonunda olağan kongrenin olması, ilk dönemlerinde beklentilerin çok daha üstünde harcama yapmış olmaları, bazı yönetim kurulu üyelerinin kulübe yeterli vakti ve özeni göstermiyor olması olabilir.

***

Zaten bunu bazı kararlarda da görüyoruz. Söz gelimi Mehmet Cansın Çiçek kadro dışı bırakıldığında o toplantıda olan Mehmet Ekizler, kendi kararının arkasında duramayarak bir gün sonra kamuoyunu ikna edemeyen bir gerekçe ile futbolcuyu antrenmana çıkarıyor…

Ya da teknik direktör  “istenirse görevi bırakabileceğini” söylüyor… Tamamen yönetimi köşeye sıkıştıran bir tutum bu… İstifa tek taraflıdır. İstifa edilir ve gidilir. İstifanın kabulü diye bir durum yoktur. İstenirse görevi bırakma seçeneği, pazarlıkta eline koz almaktır. “Beni gönderin ki, tazminatımı konuşma hakkım olsun” durumudur.

O süreçte bunun üstesinden de gelinememiştir. Gitmesi istenen hocanın, bu yöndeki kararı ‘yönetim kurulu tarafından reddedilmiştir”. Bu ortada konuşulanın ötesinde bir karmaşanın olduğunun göstergesidir.

Bu aşamada çok eleştirilerime maruz kalsa da en doğru ve onurlu kararı hoca vermiştir. İstifanın kabul edilmemesine rağmen ‘ben gidiyorum’ demiştir. Kerhen çalışmaktansa, çalışmamak daha iyidir.

Aslında kendi kararına sahip çıkan tek adam o olmuştur. Elbette daha önceki tavırları daha bir hayli ekside seyretmesine neden olacaktır.

**

Soruyu başta sormuştuk. Dertler biter mi? Bir gün mutlaka biter… Ama federasyonun ön gördüğü kriterlerin yerine getirmesi konusunda uygulayacağı baskı ile ama yönetimin artık süregelen seyrin doğru yöntem olmadığını anlamakla beraber yeni yapılanma hamlesiyle ama başka bir nedenle…

Elbette çözümün ilk kriteri siyasi iktidarın ‘liyakat’ın önemini kavrayıp müdahalede bulunmaktan vazgeçtiği, koşulsuz destek olduğu zaman…

**

Bir şeyler kaybediliyor… Denizli’nin futbola ilgi ve sadakati azalıyor… Başka mecralara kayıyor… Düne kadar bu kulübe yönetici olmak isteyen iş dünyası koşarak uzaklaşıyor… Mevcut yönetimin içinde artık gönlü kalmamış olanların varlığını düşünüyorum.

Başa geçen her başkanı, her yönetim kurulunu harcamaktan sıkılmadı Denizli ama ileride koşullar zorlaştıkça yönetici bulmakta da zorluk çekilecek.

Bu dönem bazı şeyler düzene girdi. Zaman içinde her şey yoluna girecektir. Özlenen sportif başarı da mutlak bir yöneticilik başarısının arkasından gelecektir.

Ne var ki, durmadan bir taraflarından çekiştirilen yeşil siyahlı renkler, o renklere gönül bağı ile bağlı olan insanlar bir türlü geçmeyen bu travmadan sıkıldı çoktan…

**

Çok bilenleri de gördük. Takım şampiyon olacakken küme düştü…  Her müdahalenin bedeli ödeniyor ve ödenmeye devam ediyor. Buna karşın hala istilacı istek devam ediyor…

Dokunduğu her şeyi yok eden irinli bir el gibi…